At present. Spiritual literacy rate is very low (less than two digits), compared to very high materialistic literacy rate (around seventy percent).
Before a few centuries, when materialistic literacy rate was very low, our ancestors were living in miserable conditions, with poor quality clothes, houses, infrastructure and communication tools.
Similar is the condition in spiritual field today. The purpose of spiritual education is to keep a person in blissful condition always, with available resources. Due to low literacy rate, every one is in stress and anxiety, families are breaking, rulers are corrupt and world is marching towards third World War. There is a misconception about spiritual education which is mixed-up with religious education. There is a clear-cut boundary between the two. During session, it will be explained logically how the condition of individual, family, social institutions, govt. & man-made world order will change for every literate person to always remain happy, if spiritual literacy rate is improved beyond fifty percent.
અત્યારે વિશ્વમાં આ ધ્યાત્મિક સાક્ષરતાનો દર ખૂબ નીચો છે, જ્યારે ભૌતિક સાક્ષરતાનો દર સિત્તેર ટકા કરતાં વધુ છે. કેટલાક શતકો પહેલા જ્યારે ભૌતિક સાક્ષરતાનો દર ખૂબ જ નીચો હતો ત્યારે આપણા વડવાઓ કંગાળ જીવન જીવી રહ્યા હતાં. તેમની પાસે સારા કપડાં, મકાન, આંતર માળખું અને કોમ્યુનિકેશનના સાધનો નહોતા. આધ્યાત્મિક ક્ષેત્રમાં અત્યારે વિશ્વની એવી જ સ્થિતિ છે. આધ્યાત્મિક શિક્ષણનો હેતુ માણસને કાયમ માટે પ્રસન્ન રાખવાનો છે, પરંતુ નીચા સાક્ષરતા દરને કારણે વ્યક્તિગત યુવાનો તાણ હેઠળ અને ચિંતાગ્રસ્ત છે. પરિવારો તૂટી રહ્યા છે. શાસકો ભ્રષ્ટ થઈ ગયા છે અને વિશ્વ બીજા વિશ્વયુદ્ધ તરફ ઝડપથી આગળ વધી રહ્યું છે.
આધ્યાત્મિક શિક્ષણ વિશે સમજ કરતા ગેરસમજો વધુ પ્રવર્તે છે અને સામાન્ય માણસો સાંપ્રદાયિક શિક્ષણને આધ્યાત્મિક શિક્ષણ સમજે છે. બે વચ્ચે સ્પષ્ટ ભેદરેખા છે. પરીસંવાદ દરમિયાન તર્કબધ્ધ સમજાવવામાં આવશે કે કેવી રીતે આધ્યાત્મિક શિક્ષણનો દર ઊંચો જાય તો વ્યક્તિગત, પારિવારિક, રાજકીય સ્થિતિમાં અને માનવ સર્જિત વિશ્વ વ્યવસ્થામાં સંવાદીતા આવશે અને સામાન્ય માણસ પ્રસન્ન જીવન જીવી શકે તેવું અનુકૂળ માળખું બનશે.
